|
1. Η μέγιστη δυναμένη να καλυφθεί επιφάνεια εκάστου οικοπέδου ορίζεται δια μεν τους τομείς 1, 1)β και 1)γ εις 20% δια δε τους τομείς 1)α, 2, 4 και 5 εις 30%, στον τομέα 1)δ σε 15% και στον τομέα 3 σε 10% της επιφάνειας αυτών.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως τροποποιήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου μόνου του από 19-01-1976 προεδρικό διάταγμα (ΦΕΚ 41/Δ/1976). |
2. Κατά παρέκκλιση των ανωτέρω η δυναμένη να καλυφθεί επιφάνεια των οικοπέδων του τομέως 1 περί ων η παράγραφος 2 του προηγουμένου άρθρου 2 ορίζεται σε 25% μη επιτρεπομένης της καλύψεως επιφανείας μεγαλύτερης των 240 m2.
3. Δια τα οικόπεδα των τομέων 1 και 1)γ της παραγράφου 3 του άρθρου 2 του παρόντος Διατάγματος η μεγίστη δυναμένη να καλυφθεί επιφάνεια ορίζεται σε 25%.
4. Επιτρέπεται η κάλυψις των κατά παρέκκλιση αρτίων οικοπέδων του τομέως 1 περί ων η παράγραφος 2 του προηγουμένου άρθρου 2 δια του ισογείου μέχρι 30% της επιφανείας αυτών μη δυναμένης να υπερβεί τα 240 m2 και εφ όσον δια ταύτης δεν γίνεται υπέρβασις του συντελεστού δομήσεως.
5. Ως καλυπτόμενη επιφάνεια θεωρείται το άθροισμα απάντων των καλυπτομένων χώρων υπό της κυρίας οικοδομής και υπό των τμημάτων ανοικτών εξωστών ή προστεγασμάτων εφ όσον ταύτα ευρίσκονται εις μέσον ύψος μείζον του 1,50 m από της φυσικής ή τεχνητής στάθμης του υπ αυτά εδάφους και εν αυτών προεξέχουν πλέον των 2 m της αντιστοίχου όψεως της οικοδομής.
Η επιφάνεια των εξωστών τούτων δεν προσμετράται εις τον υπολογισμό του συντελεστού δομήσεως.