|
1. Στο άρθρο 24 του νομοθετικού διατάγματος [Ν] 714/1970 (ΦΕΚ 238/Α/1970) προστίθεται παράγραφος 4 ως εξής:
{4. Οι διατάξεις του Εθνικού Προγράμματος Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας εφαρμόζονται αναλόγως προκειμένου για αεροδρόμια επί υδάτινης επιφάνειας στους τομείς που τα αφορούν. Η εκτέλεση δημόσιων μεταφορών από αερομεταφορείς προϋποθέτει την έγκριση του προβλεπόμενου από τον Εθνικό Κανονισμό Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας προγράμματος ασφάλειας αερομεταφορέα. Ειδικά για αεροδρόμια σε υδάτινες επιφάνειες στις οποίες η αστυνόμευση διενεργείται από το Λιμενικό Σώμα, όπου στον Εθνικό Κανονισμό Ασφάλειας Πολιτικής Αεροπορίας αναφέρεται η Ελληνική Αστυνομία, νοείται το Λιμενικό Σώμα.
Για την έγκριση του προγράμματος ασφάλειας του εκμεταλλευόμενου αεροδρόμιο, επί υδάτινης επιφάνειας απαιτείται η σύμφωνη γνώμη του Υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.
Η παράγραφος 2 εφαρμόζεται και για τις περιπτώσεις παροχής υπηρεσιών ασφάλειας από εκμεταλλευόμενους αεροδρόμια επί υδάτινων επιφανειών ή αερομεταφορείς που δραστηριοποιούνται σε αυτά.}
2. Οι παράγραφοι 2 και 3 του άρθρου 9 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου [Ν] 1815/1988 (ΦΕΚ 250/Α/1988) αντικαθίστανται ως εξής:
{2. Αεροδρόμια επί χερσαίας επιφάνειας ιδρύονται ύστερα από άδεια του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν κάθε φορά.
3. Άδεια ίδρυσης αεροδρομίου επί χερσαίας επιφάνειας ή άδεια λειτουργίας αεροδρομίου επί υδάτινης επιφάνειας χορηγείται μόνο σε πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κράτους του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου. Αν πρόκειται για νομικά πρόσωπα εφαρμόζονται αναλόγως οι διατάξεις του άρθρου 18 παράγραφος 2.}
3.Το άρθρο 10 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου [Ν] 1815/1988 (ΦΕΚ 250/Α/1988), αντικαθίσταται ως εξής:
{Άρθρο 10: Χρήση χερσαίων αεροδρομίων
1. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, ορίζονται:
α. Τα σχετικά με ίδρυση, κατασκευή, εξοπλισμό, οργάνωση, όρους χορήγησης, αναστολής και ανάκλησης άδειας λειτουργίας, όρους λειτουργίας και εκμετάλλευσης των αεροδρομίων επί χερσαίων επιφανειών από το Δημόσιο ή από νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή από φυσικά πρόσωπα, καθώς και τα προσόντα των προσώπων αυτών.
β. Τα σχετικά με τη σύναψη και τους όρους συμβάσεων παραχώρησης δικαιώματος για την κατασκευή αεροδρομίων επί χερσαίων επιφανειών, με αντάλλαγμα την εκμετάλλευσή τους για ορισμένο χρονικό διάστημα από νομικό ή φυσικό πρόσωπο, καθώς και τα προσόντα των προσώπων αυτών.
γ. Κάθε άλλο σχετικό θέμα.
2. Η χρησιμοποίηση στρατιωτικών αεροδρομίων από πολιτικά αεροσκάφη επιτρέπεται ύστερα από άδεια του Υπουργού Εθνικής Άμυνας.
3. Η χρησιμοποίηση ιδιωτικών αεροδρομίων από τρίτους επιτρέπεται με τη συναίνεση του κυρίου τους, εκτός από τις περιπτώσεις ανάγκης.}
4. Στον Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου [Ν] 1815/1988 (ΦΕΚ 250/Α/1988), προστίθεται άρθρο 10Α ως εξής:
{Άρθρο 10Α: Χρήση αεροδρομίων επί υδάτινης επιφάνειας
1. Η λειτουργία αεροδρομίου σε υδάτινη επιφάνεια επιτρέπεται με απόφαση των Υπουργών Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εμπορικής Ναυτιλίας. Προκειμένου για αεροδρόμιο σε λίμνη, η λειτουργία του επιτρέπεται με απόφαση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών.
2. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εμπορικής Ναυτιλίας ορίζονται:
α. Τα σχετικά με τους όρους χορήγησης, αναστολής και ανάκλησης της άδειας λειτουργίας, κατασκευής, εξοπλισμού, οργάνωσης, παροχής υπηρεσιών αεροναυτιλίας, όρους λειτουργίας και εκμετάλλευσης των αεροδρομίων επί υδάτινων επιφανειών από το Δημόσιο ή από νομικά πρόσωπα δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου ή από φυσικά πρόσωπα, καθώς και οι υποχρεώσεις και τα προσόντα των προσώπων αυτών.
β. Οι απαγορεύσεις ή οι περιορισμοί δραστηριοτήτων και οι υποχρεώσεις των πλοίων που τα διαπλέουν ή κινούνται πλησίον αυτών.
γ. Κάθε άλλο σχετικό θέμα.
3. Οι διατάξεις της παραγράφου 2 δεν εφαρμόζονται σε αεροδρόμια, στα οποία ο αριθμός των πτήσεων που πραγματοποιούνται σε αυτά δεν υπερβαίνει τις τρεις ημερησίως.
Στις περιπτώσεις αυτές, οι όροι λειτουργίας τους καθορίζονται με τις αποφάσεις της παραγράφου 1.
4. Δεν επιτρέπεται η λειτουργία αεροδρομίου σε υδάτινη επιφάνεια που έχει καθοριστεί με Κανονισμό Λιμένα ως αγκυροβόλιο πλοίων ή χρησιμοποιείται για το σκοπό αυτόν ή διεξάγονται συχνά ασκήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων ή οι συνήθεις επικρατούσες καιρικές συνθήκες, όπως προκύπτει από στατιστικά στοιχεία της Εθνικής Μετεωρολογικής Υπηρεσίας, είναι δυσμενείς και δημιουργούν σημαντικό ύψος κύματος, ανώτερο των δύο μέτρων. Επίσης δεν επιτρέπεται η λειτουργία αεροδρομίου σε θαλάσσια περιοχή, αν από αυτήν προκαλούνται κίνδυνοι στη ναυσιπλοΐα και αντικειμενικές δυσχέρειες στη λειτουργία λιμένων ή λιμενικών εγκαταστάσεων.
Αγκυροβόλια πλοίων δύνανται να χρησιμοποιούνται σε έκτακτες περιπτώσεις για την εξυπηρέτηση αεροσκαφών εφόσον δεν υπάρχουν σε αυτά αγκυροβολημένα πλοία.
5. Κυρώσεις
α) Για κάθε παράβαση των όρων λειτουργίας αεροδρομίου επί υδάτινης επιφάνειας επιβάλλεται σε βάρος του υπευθύνου λειτουργίας και εκμετάλλευσης του αεροδρομίου, ανεξάρτητα τυχόν συντρέχουσας ποινικής ή πειθαρχικής ευθύνης, πρόστιμο από πέντε χιλιάδες (5.000) έως εκατό χιλιάδες (100.000) ευρώ.
Το πρόστιμο επιβάλλεται με απόφαση του Διοικητή της Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας.
Τα όρια του προστίμου μπορούν να τροποποιούνται με απόφαση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών.
β) Κατά της απόφασης επιβολής προστίμου, επιτρέπεται προσφυγή ενώπιον του αρμόδιου διοικητικού πρωτοδικείου μέσα σε εξήντα (60) ημέρες από την ημερομηνία κοινοποίησης της απόφασης επιβολής του.
γ) Τα πρόσωπα που έχουν τη διακυβέρνηση πλοίων που διαπλέουν ή κινούνται πλησίον αεροδρομίου επί υδάτινης επιφάνειας, καθώς και όποιος δεν τηρεί τις καθοριζόμενες στο διάταγμα της παραγράφου 2 απαγορεύσεις ή δεν συμμορφώνεται με τις σε αυτό καθοριζόμενες υποχρεώσεις ή περιορισμούς δραστηριοτήτων, ανεξάρτητα από τις συντρέχουσες ποινικές ή αστικές ευθύνες, υπόκεινται και στις κυρώσεις του άρθρου 157 του Κώδικα Διεθνούς Ναυτικού Δικαίου, όπως κυρώθηκε με το νομοθετικό διάταγμα 187/1973 (ΦΕΚ 261/Α/1973).
6. Ασφάλιση
Ο υπεύθυνος λειτουργίας και εκμετάλλευσης αεροδρομίου επί υδάτινης επιφάνειας υποχρεούται να καλύπτει με ιδιωτική ασφάλιση φορέα που λειτουργεί νόμιμα στην Ελλάδα ή στο εξωτερικό τους κινδύνους της αστικής ευθύνης του ιδίου και των προστηθέντων του για βλάβες ή ζημίες σε τρίτους από τη λειτουργία αυτού. Το ασφαλιστικό ποσό δεν μπορεί να είναι κατώτερο των οκτώ εκατομμυρίων (8.000.000) ευρώ. Το κατώτερο ποσό ασφάλισης δύναται να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών. Αν ο ίδιος φορέας διαχειρίζεται πλέον του ενός αερολιμένες, δεν απαιτείται επιπλέον ασφαλιστική κάλυψη.
7. Τιμολόγια υπηρεσιών
Ο υπεύθυνος λειτουργίας και εκμετάλλευσης αεροδρομίου επί υδάτινης επιφάνειας καθορίζει τα τιμολόγια των παρεχόμενων από αυτόν υπηρεσιών, το ύψος των οποίων δεν μπορεί να είναι κατώτερο ή ανώτερο από αυτό που ορίζεται με απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εμπορικής Ναυτιλίας. Για τον καθορισμό των τιμολογίων λαμβάνονται ιδίως υπόψη ο αριθμός των επιβατών, το βάρος του μεταφερόμενου φορτίου και ταχυδρομείου καθώς και τα φυσικά χαρακτηριστικά των αεροσκαφών.
8. Τέλος αναχωρούντων επιβατών
Για κάθε αναχωρούντα επιβάτη από αερολιμένα επί υδάτινης επιφάνειας καταβάλλεται υπέρ του Δημοσίου τέλος ίσο με το πέντε τοις εκατό (5%) του καθαρού ναύλου που αντιστοιχεί στο συγκεκριμένο δρομολόγιο. Το ίδιο ποσό καταβάλλεται για κάθε επιβάτη και στην περίπτωση ολικής ναύλωσης αεροσκάφους, ανεξάρτητα από το ποσό που καταβλήθηκε. Με απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών, Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εμπορικής Ναυτιλίας καθορίζονται οι υπόχρεοι απόδοσης του τέλους, ο τρόπος και ο χρόνος απόδοσής του, τυχόν απαλλαγές εκ του τέλους, καθώς και οι κυρώσεις εκπρόθεσμης, ανακριβούς ή μη αποδόσεως του τέλους.}
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4 καταργήθηκε με το άρθρο 56 του νόμου 4146/2013 (ΦΕΚ 90/Α/2013). |
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 4 καταργήθηκε με το άρθρο 32 του νόμου 4568/2018 (ΦΕΚ 178/Α/2018). |
5. Στο άρθρο 14 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου [Ν] 1815/1988, προστίθεται παράγραφος 3 ως εξής:
{3. Για τη διακυβέρνηση αεροσκάφους ύδατος πέραν του προβλεπόμενου πτυχίου ή άδειας, απαιτείται και η ικανότητα σε τάξη αεροσκάφους ύδατος. Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Μεταφορών και Επικοινωνιών και Εμπορικής Ναυτιλίας, καθορίζονται οι όροι και η διαδικασία καθώς και ο φορέας πιστοποίησης της ικανότητας αυτής.}
6. Το άρθρο 18 του Κώδικα Αεροπορικού Δικαίου, που κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του νόμου [Ν] 1815/1988, αντικαθίσταται ως εξής:
{1. Ως ελληνικά αεροσκάφη αναγνωρίζονται τα αεροσκάφη, τα οποία ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου κατά ποσοστό μεγαλύτερο από πενήντα τοις εκατό (50%).
2. Ως ελληνικά αεροσκάφη αναγνωρίζονται και τα αεροσκάφη τα οποία ανήκουν σε ελληνικά νομικά πρόσωπα κατά ποσοστό μεγαλύτερο από πενήντα τοις εκατό (50%), εφόσον:
α. στις ομόρρυθμες εταιρείες, όλοι οι εταίροι είναι φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,
β. στις ετερόρρυθμες εταιρείες, όλοι οι ομόρρυθμοι εταίροι είναι φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και το εταιρικό κεφάλαιο έχει καταβληθεί κατά τα δύο τρίτα από φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,
γ. στις εταιρείες περιορισμένης ευθύνης, οι διαχειριστές και τα τρία τέταρτα των εταίρων είναι φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και τα τρία τέταρτα των εταιρικών μεριδίων ανήκουν σε φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,
δ. στις ανώνυμες εταιρείες όλες οι μετοχές είναι ονομαστικές και ανήκουν κατά απόλυτη πλειοψηφία σε φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου και τα δύο τρίτα των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου, ο Πρόεδρός του, ο Γενικός Διευθυντής και οι τυχόν εντεταλμένοι ή διευθύνοντες σύμβουλοι είναι φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου,
ε. στους συνεταιρισμούς ή σωματεία τα δύο τρίτα των μελών, καθώς και όλα τα μέλη του Διοικητικού και Εποπτικού Συμβουλίου είναι φυσικά πρόσωπα που έχουν την ιθαγένεια κρατών του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου.}
7. Στο τέλος της παραγράφου 1 του άρθρου 8 του νόμου 2912/2001 (ΦΕΚ 94/Α/2001) προστίθεται το ακόλουθο εδάφιο:
{Σε περίπτωση ατυχήματος ή σοβαρού συμβάντος συνδεόμενου με τη χρησιμοποίηση αεροσκάφους ύδατος, εντός των ορίων τοπικής αρμοδιότητας του Λιμενικού Σώματος, στην ομάδα διερεύνησης μετέχει και μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου Ναυτικών Ατυχημάτων το οποίο ορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας.}
8. Το εδάφιο γ' της παραγράφου 7 του άρθρου 40 του νόμου 2065/1992 (ΦΕΚ 113/Α/1992), όπως τροποποιήθηκε και ισχύει, αντικαθίσταται ως ακολούθως:
{γ) Από το τέλος αυτό απαλλάσσονται οι αναχωρούντες επιβάτες από / προς αερολιμένες στους οποίους λειτουργούν αεροπορικές γραμμές που θα υπαχθούν στο καθεστώς των διατάξεων του άρθρου 4 του Κανονισμού 2408/1992 του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και από αεροδρόμια επί υδάτινων επιφανειών.}
9. Αεροδρόμια σε υδάτινες επιφάνειες, που λειτουργούν με αποφάσεις του Υπουργού Μεταφορών και Επικοινωνιών, οι οποίες εκδόθηκαν μέχρι τη δημοσίευση του παρόντος, εξακολουθούν να λειτουργούν με τους όρους και τις προϋποθέσεις που έχουν καθορισθεί με τις αποφάσεις αυτές, για χρονικό διάστημα έξι (6) μηνών από την έκδοση του προεδρικού διατάγματος που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του άρθρου 10Α του νόμου [Ν] 1815/1988.
10. Η εξυπηρέτηση περισσότερων των τριών (3) πτήσεων σε αεροδρόμιο που λειτουργεί με απόφαση της παραγράφου 3 του άρθρου 10Α του νόμου [Ν] 1815/1988, επιτρέπεται μόνο μετά από χορήγηση της προβλεπόμενης στην παράγραφο 1 του ίδιου άρθρου άδειας. Στην περίπτωση αυτή, η διαδικασία εξέτασης του αιτήματος του φορέα διαχείρισής του περατώνεται σε χρονικό διάστημα που δεν δύναται να υπερβαίνει τους τρεις (3) μήνες από την υποβολή του.