|
1. Διάδικοι εν τη δίκη προσδιορισμού αποζημιώσεως δύνανται να είναι:
α) Ο υπόχρεος εις την πληρωμή της αποζημιώσεως.
β) Ο υπέρ ου κηρύχθηκε η αναγκαστική απαλλοτρίωσις.
γ) Ο αξιών κυριότητα επί αυτού που απαλλοτριώνεται ή έτερον επ' αυτού εμπράγματο δικαίωμα.
2. Εάν η αναγκαστική απαλλοτρίωση κηρύχθηκε υπέρ του Δημοσίου, κατά την διαδικασίαν περί προσδιορισμού της αποζημιώσεως και της αναγνωρίσεως των δικαιούχων εκπροσωπείται τούτο υπό του νομάρχου όστις αναθέτει εις τον πληρεξούσιον του Δημοσίου την υπεράσπιση των συμφερόντων αυτού, ανακοινώνοντας ταυτοχρόνως την εντολήν στο Νομικό Συμβούλιο του Κράτους.
3. Ο νομάρχης έχει την γενική επιμέλεια της εκτελέσεως πάσης ενεργείας υπό των κατά περίπτωσιν διοικητικών οργάνων της περιφέρειας του, που αποβλέπει εις τον ταχύ τερματισμό της διαδικασίας του καθορισμού της αποζημιώσεως και της αναγνωρίσεως των δικαιούχων, ως και της συντελέσεως της αναγκαστικής απαλλοτριώσεως.
4. Εάν η αναγκαστική απαλλοτρίωσις κηρύχθηκε υπέρ του Δημοσίου, ο νομάρχης υποχρεούται όπως προβεί στις των άρθρων 15 και 16 του παρόντος οριζόμενες ενέργειες, καταθέσει δε εις το αρμόδιο δικαστήριον την αίτηση περί προσωρινού ή οριστικού προσδιορισμού της αποζημιώσεως.
5. Προκειμένου περί της περιφέρειας της τέως Διοικήσεως Πρωτευούσης, η κατά την προηγούμενη παράγραφο αρμοδιότης του νομάρχου ασκείται υπό του Υπουργού Οικονομικών και του καθ' ύλην αρμοδίου Υπουργού.