|
1. Εκ της θέσεως των κτιρίων ως προς τα όρια των οικοπέδων διακρίνονται τα ακόλουθα συστήματα δομήσεως:
α) Συνεχές σύστημα, καθ' ο τα επί των οικοπέδων ανεγειρόμενα κτίρια εφάπτονται αμφοτέρων των πλαγίων ορίων ουχί όμως και του οπισθίου ορίου αυτών.
β) Ασυνεχές σύστημα, καθ' ο τα επί των οικοπέδων ανεγειρόμενα κτίρια αφίστανται αμφοτέρων των πλαγίων και του οπισθίου ορίου αυτών.
γ) Μικτό σύστημα, καθ' ο τα επί των οικοπέδων ανεγειρόμενα κτίρια εφάπτονται μεν του ενός των πλαγίων ορίων αφίστανται δε του ετέρου και του οπισθίου ορίου αυτών.
δ) Πανταχόθεν ελεύθερον σύστημα, καθ' ο τα επί των οικοπέδων ανεγειρόμενα κτίρια ουδενός των ορίων του οικοπέδου εφάπτονται.
ε) Σύστημα πτερύγων, καθ' ο επιτρέπεται η κατασκευή κτιρίων εν γένει, κατά σειράν παρά τα πλάγια ή το οπίσθιο ή και το πρόσθιο όριον του οικοπέδου, εξυπηρετουμένων από απόψεως επικοινωνίας φωτισμού και αερισμού εξ ακαλύπτων τμημάτων του οικοπέδου.
στ) Σύστημα ελευθέρας συνθέσεως, καθ' ο επιτρέπεται η μέχρι και του πρώτου υπέρ το ισόγειο ορόφου δόμησις κατά το συνεχές σύστημα δομήσεως κατά δε τους λοιπούς ορόφους η δόμησις κατά το ασυνεχές ή πανταχόθεν ελεύθερον σύστημα.
ζ) Σύστημα ελευθέρας δομήσεως, καθ' ο τα κτίρια τοποθετούνται ελευθέρως εντός μεγάλων εκτάσεων εντός ή εκτός σχεδίων πόλεων κειμένων εις απόσταση από των γραμμών δομήσεως, των ορίων των οικοπέδων και απ' αλλήλων.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985). |