Άρθρο 40: Εξασφάλιση οριζόντιων και κατακόρυφων επιφανειών

1. Καταπακτές δαπέδων, ανοίγματα κλιμάκων, υαλωτές στέγες, φωταγωγοί, εκσκαφές, τάφροι, φρεάτια, αύλακες και άλλα επικίνδυνα χάσματα καθώς και δεξαμενές ή τάφροι που περιέχουν θερμές καυστικές ή δηλητηριώδεις ουσίες όπως και τάφροι φύλαξης ασβέστου πρέπει να εξασφαλίζονται από πτώση περιμετρικά με στηθαίο με χειρολισθήρα ελάχιστου ύψος 1 m από το δάπεδο, σανίδας μεσοδιαστήματος και θωρακίου (σοβατεπί), ή με επικάλυψη ικανής αντοχής.

2. Όμοια στηθαία απαιτούνται και στις περιπτώσεις καταπακτών, ανοιγμάτων κλιμάκων κ.λ.π. κλειστών με κινητά καλύμματα ή θυρίδες.

Εάν οι τοπικές συνθήκες δεν το επιτρέπουν, τα καλύμματα ή θυρίδες πρέπει να είναι διατεταγμένα έτσι ώστε όταν είναι ανοικτά να παρέχουν και πάλι ασφάλεια. Σε καταπακτές ελεύθερης επιφάνειας μέχρι 0,15 m2 αντί στηθαίου μπορεί να τοποθετηθεί ανθεκτικό δικτυωτό κάλυμμα.

Τα καλύμματα των καταπακτών και οι θυρίδες πρέπει να είναι επίπεδα και εφόσον δεν απομακρύνονται, να στηρίζονται με σιδηρές ράβδους προσαρμοσμένες κατάλληλα, ώστε να εξασφαλίζονται έναντι ακούσιου κλεισίματος.

3. Στέγες και φωταγωγοί με επικάλυψη από κοινούς υαλοπίνακες πρέπει να έχουν κάτωθεν αυτών επαρκώς ισχυρή προστασία από δικτυωτό συρμάτινο πλέγμα, μόνιμη ή κινητή. Στην περίπτωση που χρησιμοποιούνται οπλισμένοι υαλοπίνακες η χρήση συρμάτινου πλέγματος μπορεί να παραλειφθεί. Επί στεγών και φωταγωγών με ελαφρά επικάλυψη (υαλωτή, πλαστική αμιαντοτσιμέντου κ.λ.π.) η άνοδος επιτρέπεται μόνο όταν υπάρχουν ανθεκτικοί διάδρομοι επίσκεψης και ασφαλής πρόσβαση σε αυτούς.