|
Α. Τα ελάχιστα όρια αρτιότητας και οι όροι και περιορισμοί δόμησης των οικοπέδων του παραπάνω οικισμού καθορίζονται κατά τομείς Α και Β όπως φαίνεται στο διάγραμμα του άρθρου 2 ως εξής:
Τομείς Α και Β
1. Ελάχιστο εμβαδόν γηπέδων: 1.500 m2.
2. Κατά παρέκκλιση της προηγουμένης παραγράφου θεωρούνται άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα τα οποία είχαν στις 03-05-1985 ημέρα δημοσίευσης του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 181/Δ/1985) ελάχιστο εμβαδόν 300 m2.
3. Μέγιστο ποσοστό κάλυψης: 40% της επιφανείας τους.
4. Ο συντελεστής δόμησης ορίζεται ως εξής:
Τομέας Α (συνεκτικό τμήμα οικισμού): 0,80
Τομέας Β (διάσπαρτα δομημένο τμήμα οικισμού): 0,60.
5. Μέγιστη συνολική επιφάνεια ορόφων και στους δύο τομείς για κτίρια κατοικίας: 400 m2 και για τουριστικές εγκαταστάσεις ή εγκαταστάσεις αμιγούς επαγγελματικής χρήσης: 1.000 m2.
6. Μέγιστο επιτρεπόμενο ύψος των κτιρίων και των δύο τομέων: 7,5 m μετρούμενο από το γύρω φυσικό ή διαμορφωμένο έδαφος. Σε περίπτωση κατασκευής στέγης το ύψος προσαυξάνεται κατά 1,5 m.
7. Τα ανεγερθησόμενα κτίρια πρέπει να απέχουν από τα πλάγια όρια του οικοπέδου 3 m τουλάχιστον στον τομέα Α και 5 m τουλάχιστον στον τομέα Β.
Μέσα σ' αυτήν την απόσταση δεν επιτρέπονται εξώστες ή άλλες κατασκευές.
Η παραπάνω απόσταση μπορεί να μειώνεται αναλογικά μόνο στην περίπτωση που δεν εξαντλείται η επιτρεπόμενη δόμηση με ελάχιστη διάσταση κτίσματος 8 m.
Β. Επιπλέον των ανωτέρω ισχύουν και οι παρακάτω ειδικοί όροι δόμησης:
1. Οι εξώστες δεν πρέπει να είναι περιμετρικοί και συνεχόμενοι. Πρέπει να αντιστοιχούν σε ανοίγματα και να έχουν λειτουργική εξάρτηση από την κυρίως οικοδομή. Δεν επιτρέπονται εξώστες στο ισόγειο.
2. Επιβάλλεται σε όλα τα κτίρια, ανεξάρτητα από τη χρήση τους, η διάσπαση του ενιαίου κτιριακού όγκου, ώστε να δημιουργούνται επιμέρους όγκοι. Η διάσπαση αυτή επιτυγχάνεται είτε με τη διαφοροποίηση της πάνω στάθμης των όγκων, είτε με τη μετατόπιση τους σε κάτοψη, κατά τη μία ή την άλλη κατεύθυνση.
Ο μέγιστος επιτρεπόμενος όγκος των παραπάνω δημιουργούμενων επί μέρους μονάδων δεν μπορεί να υπερβαίνει τα 600 m3 για τις διώροφες και τα 320 m3 για τις μονώροφες, μη συμπεριλαμβανομένης της κεκλιμένης στέγης.
Οι διαφοροποιημένοι ως άνω κτιριακοί όγκοι μπορούν να βρίσκονται είτε σ' επαφή, είτε να συνδέονται με ημιυπαίθριους χώρους ή με πέργκολες, ως ενιαία αρχιτεκτονικά σύνολα.
3. Το πλάτος του κυρίου οδικού δικτύου όπως αυτό φαίνεται στο διάγραμμα του άρθρου 2 ορίζεται σε 8 m. Σε περίπτωση που είναι διαμορφωμένο σε πλάτος μεγαλύτερο των 8 m διατηρείται ως έχει.
Το παραπάνω πλάτος δεν διαμορφώνεται στις θέσεις όπου υπάρχουν κτίσματα.
Στον τομέα Α το πλάτος των υφιστάμενων δρόμων πρέπει να είναι 4 m και το πλάτος των νέων καθορίζεται σε 6 m.
Στον τομέα Β το πλάτος των υφιστάμενων δρόμων πρέπει να είναι 6 m και των νέων καθορίζεται σε 6 m.
Γ. Η γραμμή δόμησης καθορίζεται ως εξής:
| • | 3 m από το όριο των δρόμων εκτός αν υπάρχει διαμορφωμένη οικοδομική γραμμή |
| • | 20 m από τις οριογραμμές του ρέματος που καθορίζονται με το άρθρο 1 του παρόντος. |
Δεν επιτρέπονται επεμβάσεις και έργα διευθέτησης των ρεμάτων με κλειστούς αγωγούς.
Δ. Οι κατατμήσεις εγκρίνονται από την αρμόδια πολεοδομική υπηρεσία.
Ε. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις του από 24-04-1985 προεδρικού διατάγματος (ΦΕΚ 181/Δ/1985).