|
1. Η πηγή υδροληψίας (φυσική πηγή, πηγάδι εκσκαφής ή γεώτρητο, δίκτυο υδρεύσεως κ.λ.π.), από την οποία λαμβάνεται το νερό για εμφιάλωση, πρέπει να βρίσκεται σε απόλυτα υγιεινό περιβάλλον και να έχει πλήρη τεχνική και υγειονομική προστασία έναντι εστιών και γενικά κινδύνων ρυπάνσεως και μολύνσεως.
2. Ειδικότερα, εφόσον πρόκειται για τοπική πηγή ή πηγάδι, με την προϋπόθεση ότι το υπέδαφος είναι συμπαγές, αδιατάρακτο, συνεκτικό και λεπτόκοκκο, χωρίς ρωγμές και καρστικούς σχηματισμούς ή μεγάλους πόρους, θα υπάρχει απόσταση ασφαλείας τουλάχιστον:
α) Από εστίες ρυπάνσεως και μολύνσεως γενικώς και από κατοικίες 100 m.
β) Από κοιμητήρια 200 m.
Αν το έδαφος δεν ανταποκρίνεται στις ανωτέρω απαιτήσεις, οι αποστάσεις ασφαλείας από εστίες ρυπάνσεως ή μολύνσεως θα καθορίζονται με αιτιολογημένη απόφαση της Υγειονομικής Υπηρεσίας, ύστερα από υγειονομική αναγνώριση και με βάση υδρολογική έρευνα, που θα γίνεται με φροντίδα και δαπάνη του υπόχρεου.
3. Κατ' εξαίρεση σε ειδικές περιπτώσεις, εφόσον από υδρολογική έρευνα της ευρύτερης περιοχής και του άμεσου περιβάλλοντος της πηγής ή του πηγαδιού προκύψει, ότι οι συνθήκες του υπεδάφους ή η υπόγεια ροή του νερού, σε σχέση με τις πηγές ρυπάνσεως και μολύνσεως, είναι ικανοποιητικές και ασφαλείς, μπορεί με απόφαση του Νομάρχη, ύστερα από σύμφωνη αιτιολογημένη γνώμη της Υγειονομικής Υπηρεσίας, να ισχύουν τα ακόλουθα όρια αποστάσεων ασφαλείας.
α) Από ξερού τύπου αποχωρητήρια ή αποδεδειγμένα στεγανές ή σηπτικές δεξαμενές και στεγανού τύπου υπονόμους τουλάχιστον 25 m και κατά προτίμηση 40 m.
β) Από απορροφητικούς βόθρους, υπεδάφια πεδία διαθέσεως λυμάτων, σταύλους και γενικά υπονόμους που διαρρέουν τουλάχιστον 50 m και κατά προτίμηση 75 m.
γ) Από κοιμητήρια 100 m.
δ) Από κατοικίες γενικά, κατά προτίμηση 50 m.
4. Επίσης η πηγή ή το πηγάδι πρέπει να βρίσκονται κατά προτίμηση σε υψηλότερο επίπεδο, σε σχέση με κατοικημένες ή γενικά ρυπαινόμενες περιοχές και να διασφαλίζεται, ότι δεν υπάρχει κίνδυνος να επηρεασθεί η υπόγεια ροή του νερού από τις γύρω ή και απομακρυσμένες εστίες ρυπάνσεως και μολύνσεως.
Για τον έλεγχο των συνθηκών υπόγειας ροής του νερού και εκτίμηση των πιθανών κινδύνων ρυπάνσεως και μολύνσεως από υπάρχουσες εστίες στο άμεσο και ευρύτερο περιβάλλον, συνιστάται η σύνταξη με φροντίδα του ενδιαφερόμενου, υδρογεωλογικής μελέτης, στην οποία γίνεται συσχέτιση της πηγής υδροληψίας και των εστιών ρυπάνσεως.
Οι οι συνθήκες είναι ασαφείς και ύποπτες, η σύνταξη της μελέτης γίνεται υποχρεωτική, με απόφαση της Υγειονομικής Υπηρεσίας.
5. Αν η υδροληψία γίνεται από δίκτυο υδρεύσεως, πρέπει, εκτός από τα λαμβανόμενα μέτρα υγειονομικής προστασίας του συστήματος υδρεύσεως, που προβλέπονται από τις ισχύουσες υγειονομικές διατάξεις και επιβάλλονται από τους τεχνικούς κανόνες της υγειονομικής μηχανικής, να εξασφαλίζονται οι πρόσθετοι όροι για τα φυσικοχημικά και μικροβιολογικά χαρακτηριστικά, που αναφέρονται στο άρθρο 4 της παρούσας.
6. Γενικά, όπου τα έργα προστασίας ή οι συνθήκες του εδάφους και του ευρύτερου περιβάλλοντος κρίνονται από τις Υγειονομικές Αρχές όχι ικανοποιητικές, ύποπτες ή επικίνδυνες, σύμφωνα με τις γενικές αρχές της υγειονομικής μηχανικής, θα μελετώνται και θα λαμβάνονται από τους υπόχρεους τα απαραίτητα πρόσθετα μέτρα προστασίας και σε περίπτωση ανεπάρκειας ή αδυναμίας θα απορρίπτεται η πηγή υδροληψίας.
7. Αν η πηγή υδροληψίας, μετά τα έργα εξυγιάνσεως της περιοχής και της τεχνικής υγειονομικής προστασίας, δεν ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις αυτής της διατάξεως (αποστάσεις ασφαλείας κ.λ.π.) ή δεν δίνει σταθερά αποδεκτή ποιότητα νερού από χημικής και μικροβιολογικής απόψεως, απορρίπτεται.
Η επεξεργασία καθαρισμού του νερού σ' αυτή την περίπτωση, ώστε να γίνει ποιοτικά αποδεκτό, ενώ είναι τεχνικά δυνατή, δεν συνιστάται, γιατί κρίνεται αδύνατη η συνεπής λειτουργία της εγκαταστάσεως καθαρισμού από μικρή μονάδα και ιδιαίτερα δύσκολη η αποτελεσματική εποπτεία από τις Υγειονομικές Υπηρεσίες.