Νόμος 2556/97 - Άρθρο 25

Άρθρο 25


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

1. Η παράγραφος 1 του άρθρου 10 του νόμου [Ν] 825/1978, όπως συμπληρώθηκε και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 3 του άρθρου 27 του νόμου [Ν] 1902/1990 και την παράγραφο 1 του άρθρου 48 του νόμου [Ν] 2084/1992, αντικαθίσταται ως εξής:

 

{1. Ο ασφαλισμένος του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων δικαιούται σύνταξης, εάν κατά την υποβολή της αίτησης έχει πραγματοποιήσει δέκα χιλιάδες πεντακόσιες (10.500) τουλάχιστον ημέρες εργασίας στην πραγματική ασφάλιση του Ιδρύματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων και έχει συμπληρώσει το 58ο έτος της ηλικίας.

 

Κατ' εξαίρεση ο ασφαλισμένος που έχει πραγματοποιήσει τον παραπάνω αριθμό ημερών εργασίας, εκ των οποίων επτά χιλιάδες πεντακόσιες (7.500) σε βαρέα και ανθυγιεινά επαγγέλματα και έχει συμπληρώσει τα 56ο έτος της ηλικίας δικαιούται σύνταξη μειωμένη κατά 1/200 της πλήρους σύνταξης για κάθε μήνα που λείπει από το οριζόμενο στο πρώτο εδάφιο όριο ηλικίας.}

 

2. Η παράγραφος 1 του άρθρου 54 του νόμου [Ν] 2084/1992 αντικαθίσταται ως εξής:

 

{1. Το ύψος της επικουρικής σύνταξης, που χορηγείται από τους φορείς επικουρικής ασφάλισης μισθωτών, καθορίζεται με απόφαση του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων μετά από σύνταξη αναλογιστικής μελέτης και γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου κάθε επικουρικού φορέα και γνωμοδότηση του Συμβουλίου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ), ανάλογα με την οικονομική κατάσταση κάθε φορέα, όπως αυτή διαμορφώνεται μετά τις ρυθμίσεις του νόμου αυτού σχετικά με τις εισφορές, τις χρονικές προϋποθέσεις συνταξιοδότησης και τα όρια ηλικίας.

 

Με την ίδια απόφαση δύναται να ανακαθορίζονται και οι ήδη καταβαλλόμενες συντάξεις για λόγους ίσης μεταχείρισης.}

 

3. Οι διατάξεις του άρθρου 60 του νόμου [Ν] 2084/1992 (ΦΕΚ 165/Α/1992), αντικαθίστανται ως εξής:

 

{Από 01-01-1998 καταβάλλεται ειδική εισφορά από τους συνταξιούχους των φορέων κύριας και επικουρικής ασφάλισης, πλην Οργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων και Ναυτικού Απομαχικού Ταμείου, ως εξής:

 

Για τμήμα σύνταξης μέχρι 120.000 δραχμές ποσοστό 1%,

Για τμήμα σύνταξης από 120.001 δραχμές μέχρι 200.000 δραχμές ποσοστό 2%

Για τμήμα σύνταξης από 200.001 δραχμές μέχρι 300.000 δραχμές ποσοστό 3%

Για τμήμα σύνταξης από 300.001 δραχμές μέχρι 400.000 δραχμές ποσοστό 4%

Για τμήμα σύνταξης 400.001 δραχμές και άνω ποσοστό 5%

Συντάξεις μέχρι 120.000 δραχμές δεν υπόκεινται σε εισφορά.

 

Η παραπάνω ειδική εισφορά παρακρατείται από τις καταβαλλόμενες συντάξεις, στις οποίες δεν περιλαμβάνονται τα δώρα εορτών και το επίδομα αδείας.

 

Η εισπραττόμενη κατά τα άνω πρόσθετη εισφορά αποτελεί πόρο του Λογαριασμού Αλληλεγγύης Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης.

 

Με προεδρικό διάταγμα, που εκδίδεται ύστερα από πρόταση των Υπουργών Εθνικής οικονομίας, οικονομικών και Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ορίζεται η λήξη καταβολής της κατά τα ανωτέρω ειδικής εισφοράς, η οποία δεν μπορεί να είναι ενωρίτερα από την 31-12-2001.

 

Από την εισφορά του άρθρου αυτού εξαιρούνται οι παντελώς τυφλοί, οι παραπληγικοί και τετραπληγικοί και οι πάσχοντες από μεσογειακή και δρεπανοκυτταρική αναιμία συνταξιούχοι.

 

Η ισχύς των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου αυτού αρχίζει από 01-01-1998.

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.