Νόμος 3052/02 - Άρθρο 13

Άρθρο 13: Τροποποίηση και συμπλήρωση του νόμου 1402/1983 περί προσαρμογής της τελωνειακής και δασμολογικής νομοθεσίας στο δίκαιο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων - Οδηγία 2001/44


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

Το κεφάλαιο ΙΑ' του νόμου [Ν] 1402/1983 αντικαθίσταται ως ακολούθως:

 

{Κεφάλαιο ΙΑ: Αμοιβαία συνδρομή για την είσπραξη των απαιτήσεων

 

Άρθρο 86

 

1. Οι διατάξεις του κεφαλαίου αυτού εφαρμόζονται για κάθε απαίτηση που αφορά:

 

α) Στις επιστροφές, παρεμβάσεις και άλλα μέτρα που αποτελούν μέρος του συστήματος ολικής ή μερικής χρηματοδότησης του Ευρωπαϊκού Γεωργικού Ταμείου Προσανατολισμού και Εγγυήσεων, καθώς και για ποσά που πρέπει να εισπραχθούν στο πλαίσιο αυτών των ενεργειών.

 

β) Στις γεωργικές εισφορές και άλλα τέλη που προβλέπονται στα πλαίσια της κοινής οργάνωσης των αγορών για τον τομέα της ζάχαρης.

 

γ) Στους εισαγωγικούς δασμούς που οφείλονται, κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο α' της παραγράφου 1 του άρθρου 87 του παρόντος.

 

δ) Στους εξαγωγικούς δασμούς που οφείλονται, κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο β' της παραγράφου 1 του άρθρου 87 του παρόντος.

 

ε) Στο φόρο προστιθέμενης αξίας.

 

στ) Στους ειδικούς φόρους κατανάλωσης επί:

 

των βιομηχανοποιημένων καπνών,
της αλκοόλης και των αλκοολούχων ποτών,
των πετρελαιοειδών

 

ζ) Στους φόρους επί του εισοδήματος και της περιουσίας, κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο γ' της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου.

 

η) Στους φόρους επί των ασφαλίστρων, κατά τα οριζόμενα στο εδάφιο δ' της παραγράφου 1 του επόμενου άρθρου.

 

θ) Στους τόκους, διοικητικές κυρώσεις και πρόστιμα, καθώς και τα έξοδα που απορρέουν από τις προαναφερόμενες απαιτήσεις, αποκλειόμενης κάθε είδους ποινικής κυρώσεως που προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία στο κράτος μέλος, όπου έχει την έδρα της η αρμόδια αρχή.

 

2. Η προηγούμενη παράγραφος αναφέρεται σε απαιτήσεις, οι οποίες γεννήθηκαν στην Ελλάδα ή σε άλλο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορούν στον οφειλέτη που διαμένει σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή στην Ελλάδα, αντίστοιχα.

 

Άρθρο 87

 

1. Για την εφαρμογή του κεφαλαίου αυτού νοούνται:

 

α) Ως εισαγωγικοί δασμοί, οι δασμοί και οι φόροι ισοδυνάμου αποτελέσματος επί των εισαγωγών και οι επιβαρύνσεις επί των εισαγωγών, που έχουν θεσπισθεί στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής ή στα πλαίσια ειδικών καθεστώτων για ορισμένα εμπορεύματα προερχόμενα από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων.

 

β) Ως εξαγωγικοί δασμοί, οι δασμοί και οι φόροι ισοδυνάμου αποτελέσματος επί των εξαγωγών, που έχουν θεσπισθεί στα πλαίσια της κοινής γεωργικής πολιτικής ή στα πλαίσια ειδικών καθεστώτων για ορισμένα εμπορεύματα προερχόμενα από τη μεταποίηση γεωργικών προϊόντων.

 

γ) Ως φόροι εισοδήματος και περιουσίας, ως αυτοί ορίζονται, από τις σχετικές προς τούτο διατάξεις των νόμων 2238/1994 (ΦΕΚ 151/Α/1994), [Ν] 1587/1950 (ΦΕΚ 294/Α/1950) και [Ν] 2961/2001 (ΦΕΚ 266/Α/2001), όπως ισχύουν.

 

δ) Ως φόροι επί των ασφαλίστρων, ο φόρος κύκλου εργασιών και τα τέλη χαρτοσήμου, καθώς και παρόμοιοι ή ανάλογου χαρακτήρα φόροι, που ενδεχομένως προστίθενται ή αντικαθιστούν τους εν λόγω φόρους.

 

ε) Ως αιτούσα αρχή, η αρμόδια αρχή της Ελλάδας ή άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία απευθύνει στην αρμόδια αρχή του κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή της Ελλάδας αίτηση παροχής πληροφοριών, αίτηση γνωστοποίησης, αίτηση είσπραξης ή λήψης συντηρητικών μέτρων, που αφορούν σε απαιτήσεις του προηγούμενου άρθρου.

 

στ) Ως αρμόδια αρχή, η αρχή της Ελλάδας ή άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία δέχεται τις παραπάνω αιτήσεις.

 

ζ) Ως αίτηση πληροφοριών, η απευθυνόμενη αίτηση από την αιτούσα αρχή της Ελλάδας ή άλλου κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης προς την αρμόδια αρχή κράτους μέλους ή της Ελλάδας αντίστοιχα, με την οποία ζητούνται πληροφορίες που αφορούν στις απαιτήσεις του προηγούμενου άρθρου και οι οποίες μπορούν να χρησιμεύσουν στην αιτούσα αρχή για την είσπραξη αυτών.

 

Η αίτηση περιέχει το πλήρες ονοματεπώνυμο, τη διεύθυνση και κάθε άλλο στοιχείο χρήσιμο για τον ακριβή προσδιορισμό της ταυτότητάς του, στο οποίο έχει πρόσβαση, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της, η αιτούσα αρχή, του κύριου οφειλέτη ή κάθε άλλου προσώπου, το οποίο ενέχεται, σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν στο κράτος της αιτούσας αρχής, για την πληρωμή της απαίτησης, καθώς επίσης και τη φύση και το ύψος της απαίτησης αυτής.

 

Αν περιουσιακά στοιχεία, που ανήκουν σε ένα από τα προαναφερόμενα πρόσωπα, βρίσκονται στην κατοχή τρίτου προσώπου, η αίτηση δύναται να αφορά και σε αυτόν τον τρίτο κάτοχο.

 

η) Ως αίτηση γνωστοποίησης, η απευθυνόμενη αίτηση από την αιτούσα αρχή της Ελλάδας ή άλλου κράτους μέλους προς την αρμόδια αρχή κράτους μέλους ή της Ελλάδας αντίστοιχα, με την οποία ζητείται η γνωστοποίηση από την αρμόδια αρχή στον οφειλέτη ή τον αποδέκτη, που διαμένει στα κράτη μέλη ή την Ελλάδα, των πράξεων ή δικαστικών και κάθε άλλου είδους αποφάσεων, με βάση τις οποίες επιδιώκεται η είσπραξη των απαιτήσεων του προηγούμενου άρθρου.

 

Η αίτηση γνωστοποίησης περιέχει το πλήρες ονοματεπώνυμο, τη διεύθυνση και κάθε άλλο στοιχείο χρήσιμο για τον ακριβή προσδιορισμό της ταυτότητάς του, στο οποίο έχει πρόσβαση, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της, η αιτούσα αρχή του αποδέκτη και, αν συντρέχει περίπτωση, και του οφειλέτη, καθώς και τη φύση και το αντικείμενο της πράξης ή απόφασης που πρόκειται να γνωστοποιηθεί, της απαίτησης που αναφέρεται σε αυτή, καθώς επίσης και κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία.

 

Η αρχή, στην οποία απευθύνθηκε η αίτηση, ανακοινώνει χωρίς καθυστέρηση στην αιτούσα αρχή τις παραπέρα ενέργειές της, ειδικότερα δε και τη χρονολογία κατά την οποία η πράξη ή απόφαση γνωστοποιήθηκε στον αποδέκτη ή και στον οφειλέτη.

 

θ) Ως αίτηση είσπραξης ή λήψης εξασφαλιστικών μέτρων, η αίτηση την οποία απευθύνει η αιτούσα αρχή προς την αρμόδια αρχή για την είσπραξη απαιτήσεων, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, που εφαρμόζεται για την είσπραξη παρόμοιων απαιτήσεων, που γεννήθηκαν στο κράτος μέλος, όπου έχει η αρμόδια αρχή την έδρα της και οι οποίες αποτελούν αντικείμενο τίτλου, ο οποίος επιτρέπει την εκτέλεση. Η αίτηση αυτή πρέπει να συνοδεύεται από ένα επίσημο αντίτυπο ή ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο του τίτλου, ο οποίος επιτρέπει την εκτέλεσή της, που εκδόθηκε στο κράτος μέλος όπου η αιτούσα αρχή έχει την έδρα της και αν συντρέχει περίπτωση, από το πρωτότυπο ή από ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο άλλων εγγράφων που είναι αναγκαία για την είσπραξη.

 

Η αίτηση είσπραξης περιέχει:

 

το πλήρες ονοματεπώνυμο, τη διεύθυνση και κάθε άλλο στοιχείο χρήσιμο για τον προσδιορισμό της ταυτότητας του προσώπου που αφορά ή / και του και του τρίτου κατόχου των περιουσιακών στοιχείων του,
το όνομα, τη διεύθυνση και κάθε άλλο στοιχείο χρήσιμο για τον προσδιορισμό της αιτούσας αρχής,
τον εκτελεστό τίτλο που έχει εκδοθεί στο κράτος μέλος όπου έχει την έδρα της η αιτούσα αρχή,
τη φύση και το ποσό της απαίτησης, συμπεριλαμβανομένων του κεφαλαίου και των τόκων, καθώς και κάθε άλλων οφειλόμενων κυρώσεων, προστίμων και εξόδων, εκφρασμένο στο νόμισμα των κρατών μελών όπου έχουν την έδρα τους οι δύο αρχές,
την ημερομηνία γνωστοποίησης του τίτλου στον αποδέκτη της από την αιτούσα αρχή ή και από την αρμόδια αρχή,
την ημερομηνία από την οποία και την περίοδο κατά την οποία είναι δυνατή η εκτέλεση με βάση τη νομοθεσία που ισχύει στο κράτος μέλος, όπου έχει την έδρα της η αιτούσα αρχή,
κάθε άλλη χρήσιμη πληροφορία.

 

Η αίτηση περιέχει επίσης δήλωση της αιτούσας αρχής που βεβαιώνει ότι συντρέχουν οι όροι και προϋποθέσεις της παραγράφου 3 του επόμενου άρθρου.

 

Η αιτούσα αρχή παρέχει και κάθε χρήσιμη πληροφορία που αναφέρεται στην απαίτηση.

 

2. Οι αιτήσεις συνδρομής, ο εκτελεστός τίτλος που επιτρέπει την είσπραξη και τα λοιπά έγγραφα που αναφέρονται στο κεφάλαιο αυτό συνοδεύονται από μετάφραση στην επίσημη γλώσσα ή σε μία από τις επίσημες γλώσσες του κράτους της αρμόδιας αρχής.

 

Άρθρο 88

 

1. Η αρμόδια αρχή δεν υποχρεούται να δώσει πληροφορίες στην αιτούσα αρχή για τις απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 86, αν:

 

α) δεν είναι σε θέση να τις συγκεντρώσει για την είσπραξη όμοιας φύσεως εθνικών της απαιτήσεων, ή

β) θα αποκάλυπταν εμπορικό, βιομηχανικό ή επαγγελματικό απόρρητο, ή

γ) η γνωστοποίησή τους θα προκαλούσε κίνδυνο για τη δημόσια τάξη ή ασφάλεια της ίδιας αυτής χώρας.

 

2. Οι λόγοι άρνησης για την παροχή πληροφοριών γνωστοποιούνται από την αρμόδια αρχή προς την αιτούσα αρχή.

 

3. Η αιτούσα αρχή διατυπώνει αίτηση είσπραξης μόνο εφόσον:

 

α) αν η απαίτηση ή ο τίτλος που επιτρέπει την εκτέλεσή της δεν αμφισβητείται στο κράτος μέλος όπου έχει την έδρα της, εκτός από την περίπτωση που εφαρμόζεται το εδάφιο β' της παραγράφου 2 του άρθρου 91 του παρόντος,

 

β) όταν κίνησε στο κράτος μέλος, όπου έχει την έδρα της, τις δέουσες διαδικασίες είσπραξης, οι οποίες δύνανται να ασκηθούν με βάση τον τίτλο που αναφέρεται στο εδάφιο η' της παραγράφου 1 του προηγούμενου άρθρου, τα δε ληφθέντα μέτρα δεν θα καταλήξουν στην ολική πληρωμή της απαίτησης.

 

Άρθρο 89

 

1. Ο τίτλος που συνοδεύει την αίτηση είσπραξης αναγνωρίζεται ως νόμιμος για την είσπραξη της απαίτησης, από της αναγνώρισης και αποδοχής του ως νόμιμου τίτλου και εκτελεστού και της αντικατάστασής του με άλλο νόμιμο εκτελεστό τίτλο από την αρμόδια αρχή.

 

2. Μέσα σε τρεις μήνες από την ημερομηνία παραλαβής της αίτησης προς είσπραξη, η αρμόδια αρχή προσπαθεί να ολοκληρώσει την αναγνώριση και αποδοχή, την ενδεχόμενη συμπλήρωση και αντικατάσταση αυτού, εκτός των περιπτώσεων, κατά τις οποίες εφαρμόζονται οι διατάξεις του δεύτερου εδαφίου. Η εν λόγω αρχή ενημερώνει την αιτούσα αρχή για τους λόγους που δικαιολογούν την ενδεχόμενη υπέρβαση του τριμήνου.

 

3. Η αναγνώριση, αποδοχή ή η συμπλήρωση και αντικατάσταση του τίτλου είναι υποχρεωτική για την αρμόδια αρχή, εφόσον ο τίτλος είναι νομότυπος, σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει στο κράτος της αιτούσας αρχής.

 

4. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζεται η αρχή του Ελληνικού Κράτους, η οποία είναι αρμόδια για την αναγνώριση, αποδοχή και την αντικατάσταση του τίτλου, η σχετική διαδικασία, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια.

 

5. Η είσπραξη της απαίτησης ενεργείται σύμφωνα με τις διατάξεις που ισχύουν για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων του κράτους της αρμόδιας αρχής.

 

6. Αν για την εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου αυτού ανακύψουν ζητήματα έρευνας ή αμφισβήτησης, η οποία αφορά στην απαίτηση ή στον τίτλο που εκδόθηκε από την αιτούσα αρχή, εφαρμόζονται οι διατάξεις του άρθρου 91.

 

Άρθρο 90

 

1. Η είσπραξη και η απόδοση της απαίτησης ενεργείται στο εθνικό νόμισμα του κράτους της αρμόδιας αρχής. Η αρμόδια αρχή μεταβιβάζει στην αιτούσα αρχή ολόκληρο το ποσό της εισπραχθείσας απαίτησης.

 

2. Η αρμόδια αρχή δύναται, ύστερα και από τις σχετικές διαβουλεύσεις με την αιτούσα αρχή, να παρέχει στον οφειλέτη προθεσμία πληρωμής ή να επιτρέπει τμηματική καταβολή της οφειλόμενης απαίτησης, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις της νομοθεσίας της χώρας, όπου αυτή εδρεύει

 

3. Οι τόκοι που εισπράττονται, λόγω της εκπρόθεσμης καταβολής ή της παροχής προθεσμίας καταβολής ή της τμηματικής καταβολής, σύμφωνα με τις διατάξεις της νομοθεσίας όπου εδρεύει η αιτούσα αρχή, αποδίδονται στην αιτούσα αρχή.

 

4. Οι απαιτήσεις που πρόκειται να εισπραχθούν δεν απολαύουν απαραίτητα των προνομίων, των οποίων ενδεχομένως τυγχάνουν ανάλογες απαιτήσεις, οι οποίες γεννώνται στο κράτος μέλος, όπου έχει την έδρα της η αρμόδια αρχή, εκτός αν υπάρχει διμερής σχέση προς τούτο μεταξύ του κράτους μέλους και της Ελλάδας.

 

Άρθρο 91

 

1. Αν κατά τη διάρκεια της διαδικασίας είσπραξης, η απαίτηση ή ο τίτλος που εκδόθηκε στο κράτος της αιτούσας αρχής αμφισβητούνται από τον ενδιαφερόμενο, η πράξη αμφισβήτησης φέρεται από αυτόν ενώπιον του αρμόδιου οργάνου του κράτους της αιτούσας αρχής, σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει στο κράτος αυτό.

 

2. Η αρμόδια αρχή μόλις λάβει γνώση, είτε από την αιτούσα αρχή είτε από τον ενδιαφερόμενο της παραπάνω πράξης αμφισβήτησης, αναστέλλει τη διαδικασία εκτέλεσης μέχρι να εκδοθεί απόφαση από το αρμόδιο όργανο του κράτους της αιτούσας αρχής. Η αρμόδια αρχή μπορεί να προβεί στη λήψη των εξασφαλιστικών μέτρων, που προβλέπονται και για τις απαιτήσεις του κράτους στο οποίο αυτή εδρεύει, εκτός εάν η αιτούσα αρχή ζητήσει άλλως, σύμφωνα με το επόμενο εδάφιο.

 

Κατά παρέκκλιση του πρώτου εδαφίου, η αιτούσα αρχή δύναται, με βάση τη νομοθεσία της, να ζητεί από την αρμόδια αρχή να εισπράξει αμφισβητούμενη απαίτηση, εφόσον η νομοθεσία της χώρας, όπου εδρεύει η αρμόδια αρχή, το επιτρέπει Εάν η έκβαση της αμφισβήτησης αποβεί ευνοϊκή για τον οφειλέτη, η αιτούσα αρχή υποχρεούται να επιστρέψει κάθε εισπραχθέν ποσό, προσαυξημένο κατά την τυχόν οφειλόμενη αποζημίωση, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της χώρας, όπου έχει την έδρα της η αρμόδια αρχή.

 

3. Στις περιπτώσεις που η αμφισβήτηση αφορά στα αναγκαστικά ή εξασφαλιστικά μέτρα που λήφθηκαν από την αρμόδια αρχή, η πράξη της αμφισβήτησης αίρεται ενώπιον του αρμόδιου οργάνου του κράτους στο οποίο αυτή εδρεύει, σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει στο κράτος αυτό.

 

4. Αν επιλαμβάνεται της πράξης αμφισβήτησης δικαστήριο του κράτους στο οποίο εδρεύει η αιτούσα αρχή, η απόφαση του δικαστηρίου αυτού, εφόσον είναι ευνοϊκή για την αιτούσα αρχή και επιτρέπει την είσπραξη της απαίτησης, αποτελεί το νόμιμο τίτλο, με την έννοια του άρθρου 89, η δε είσπραξη της απαίτησης ενεργείται με βάση την απόφαση αυτή.

 

Άρθρο 92

 

1. Ύστερα από αίτηση της αιτούσας αρχής, η αρμόδια αρχή λαμβάνει τα εξασφαλιστικά μέτρα για την είσπραξη της απαίτησης σύμφωνα με τη νομοθεσία που ισχύει στη χώρα της. Η αίτηση αυτή περιέχει τους λόγους που επιβάλλουν τη λήψη των παραπάνω μέτρων.

 

2. Για την εφαρμογή της πρώτης παραγράφου εφαρμόζονται ανάλογα τα προηγούμενα άρθρα.

 

Άρθρο 93

 

1. Η αρμόδια αρχή δεν υποχρεούται:

 

α) Να παρέχει την προβλεπόμενη από τα προηγούμενα άρθρα του κεφαλαίου αυτού συνδρομή, εάν η είσπραξη της απαίτησης, λόγω της κατάστασης του οφειλέτη, μπορεί να δημιουργήσει σοβαρές οικονομικές ή κοινωνικές δυσχέρειες στο κράτος όπου αυτή εδρεύει, εφόσον η νομοθεσία της επιτρέπει ένα τέτοιο μέτρο για παρόμοιες εθνικές απαιτήσεις.

 

β) Να παρέχει την προβλεπόμενη από τα προηγούμενα άρθρα του κεφαλαίου αυτού συνδρομή, εάν η υποβαλλόμενη σχετική αρχική αίτηση αφορά απαιτήσεις παλαιότερες των πέντε ετών, από τη στιγμή που ο εκτελεστός τίτλος που επιτρέπει την είσπραξη έχει εκδοθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία του κράτους, όπου έχει την έδρα της η αιτούσα αρχή, μέχρι την ημερομηνία της αίτησης. Ωστόσο, όταν προσβάλλεται η απαίτηση ή ο τίτλος, η προθεσμία αρχίζει να υπολογίζεται από τη στιγμή κατά την οποία το αιτούν κράτος αποφαίνεται ότι η παραπάνω απαίτηση ή ο εκτελεστός τίτλος που επιτρέπει την είσπραξη δεν μπορεί πλέον να προσβληθεί.

 

γ) Να προβαίνει στην είσπραξη της απαίτησης, αν η αιτούσα αρχή δεν έχει εξαντλήσει στο έδαφος του κράτους της έδρας της τα μέτρα εκτέλεσης για την είσπραξη αυτής.

 

2. Η αρμόδια αρχή ανακοινώνει στην αιτούσα αρχή τους λόγους για τους οποίους δεν είναι δυνατή η ικανοποίηση της αίτησης συνδρομής. Η άρνηση αυτή ανακοινώνεται και στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

 

Άρθρο 94

 

1. Τα σχετιζόμενα με την παραγραφή της απαίτησης ρυθμίζονται από τη νομοθεσία του κράτους στο οποίο εδρεύει η αιτούσα αρχή.

 

2. Για την αναστολή ή διακοπή της παραγραφής, οι διαδικαστικές ενέργειες είσπραξης της απαίτησης που έγιναν από την αρμόδια αρχή θεωρούνται ότι πραγματοποιήθηκαν από την αιτούσα αρχή, εφόσον κατά τη νομοθεσία του κράτους της αρχής αυτής θα είχαν ως αποτέλεσμα την αναστολή ή διακοπή της παραγραφής.

 

Άρθρο 95

 

Τα έγγραφα και οι πληροφορίες, που κοινοποιούνται στην αρμόδια αρχή για την εφαρμογή του κεφαλαίου αυτού, δεν μπορούν να γνωστοποιηθούν από αυτήν παρά μόνο στο αναφερόμενο στην αίτηση συνδρομής πρόσωπο, στα πρόσωπα και τις αρχές τις αρμόδιες για την είσπραξη της απαίτησης και στις δικαστικές αρχές, οι οποίες έχουν επιληφθεί των υποθέσεων που αφορούν στην είσπραξη των απαιτήσεων.

 

Άρθρο 96

 

1. Η αρμόδια αρχή εισπράττει επίσης από τον οφειλέτη και παρακρατεί όλα τα έξοδα που συνδέονται με την είσπραξη, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία της.

 

2. Η Ελλάδα παραιτείται με τον όρο της αμοιβαιότητας απέναντι στα λοιπά κράτη μέλη από οποιαδήποτε απαίτηση για την απόδοση των εξόδων που προκύπτουν από την αμοιβαία συνδρομή, την οποία παρέχει κατ' εφαρμογή των διατάξεων του κεφαλαίου αυτού. Τα έξοδα αυτά εισπράττονται σε βάρος του οφειλέτη κατ' εφαρμογή των διατάξεων περί είσπραξης δημοσίων εσόδων.

 

3. Όταν η είσπραξη παρουσιάζει ιδιαίτερη δυσκολία, που χαρακτηρίζεται από πολύ μεγάλο ποσό εξόδων ή συνδέεται με την καταπολέμηση του οργανωμένου εγκλήματος, οι αιτούσες και οι αρμόδιες αρχές μπορούν να συμφωνούν ειδικούς διακανονισμούς απόδοσης εξόδων.

 

4. Η Ελλάδα, με τον όρο της αμοιβαιότητας, είναι υπεύθυνη απέναντι στο κράτος της αρμόδιας αρχής για όλα τα έξοδα και τις ζημίες που ενδεχόμενα υπέστη κατόπιν αγωγών που κρίθηκαν αβάσιμες, είτε ως προς την ύπαρξη της απαίτησης είτε ως προς το κύρος του τίτλου που εκδόθηκε από την ελληνική αιτούσα αρχή.

 

Άρθρο 97

 

Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου δεν αποτελούν εμπόδιο για την παροχή ευρύτερης αμοιβαίας συνδρομής, την οποία η Ελλάδα και άλλα κράτη μέλη θα συμφωνούσαν μεταξύ τους, περιλαμβανομένου και του τομέα της κοινοποίησης των δικαστικών και εξώδικων πράξεων.

 

Άρθρο 98

 

1. Με προεδρικά διατάγματα, που εκδίδονται με πρόταση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, επιτρέπεται: α) να επεκτείνονται ή περιορίζονται οι κατηγορίες απαιτήσεων που εισπράττονται σύμφωνα με τις διατάξεις του κεφαλαίου αυτού, β) να τροποποιούνται ή να συμπληρώνονται οι διατάξεις του κεφαλαίου αυτού, με σκοπό προσαρμογής τους στις διατάξεις πράξεων των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ρυθμίζουν θέματα του αυτού περιεχομένου και είναι υποχρεωτικής εφαρμογής.

 

2. Με απόφαση του Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών καθορίζονται:

 

α) Ο τρόπος είσπραξης, διαχείρισης και απόδοσης στους δικαιούχους των απαιτήσεων που προβλέπονται από το Κεφάλαιο αυτό ή από τα προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται σε εκτέλεση των διατάξεων του Κεφαλαίου αυτού,

 

β) οι αρμόδιες αρχές για την είσπραξη, διαχείριση και απόδοση των απαιτήσεων αυτών,

 

γ) η τελωνειακή ή φορολογική αρχή, ανάλογα με το είδος της απαίτησης, που ενεργεί ως αιτούσα αρχή και ως αρμόδια αρχή για την εφαρμογή των διατάξεων του Κεφαλαίου αυτού και

 

δ) κάθε άλλη απαραίτητη λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων του κεφαλαίου αυτού και των παραπάνω προεδρικών διαταγμάτων.}

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.