Νομοθετικό διάταγμα 8/73 - Άρθρο 4

Άρθρο 4: Οικόπεδο και στοιχεία αυτού


Συνδεθείτε στην Υπηρεσία Νομοσκόπιο
Είσοδος στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
   
Χρήστης
Κωδικός
  Υπενθύμιση στοιχείων λογαριασμού
   
 
Νέοι χρήστες
Εάν είστε νέος χρήστης, θα πρέπει να δημιουργήσετε ένα ΔΩΡΕΑΝ λογαριασμό προκειμένου να φύγει το παράθυρο αυτό και να αποκτήσετε πλήρη πρόσβαση στην υπηρεσία Νομοσκόπιο.
Δημιουργία νέου λογαριασμού

 

 

1. Οικόπεδο θεωρείται συνεχόμενη έκτασις γης αποτελούσα αυτοτελές ενιαίο ακίνητο ανήκον εις ένα ή περισσότερους κυρίους εξ αδιαιρέτου. Συνενούμενες εφ' εξής εκτάσεις δύναται να θεωρηθούν ως ενιαίο κατά τα ανωτέρω οικόπεδον εάν η ελαχίστου μήκους γραμμή επαφής αυτών είναι τουλάχιστον:

 

α) όσον το επιτρεπόμενο δια το οικοδομικό τετράγωνον, ένθα το θεωρούμενο οικόπεδον, ελάχιστον πρόσωπον του οικοπέδου κατά τον κανόνα ή την παρέκκλιση εφ' όσον τούτο είναι μέχρις 6 m και

β) 6 m δια την περίπτωσιν μεγαλυτέρου ως άνω προσώπου.

 

Όταν η συνενούμενη έκτασις κείται προς το βάθος της παρά την οδό εκτάσεως και παραμένει ολόκληρος ως ακάλυπτος έκτασις, το ελάχιστον ως άνω μήκος επαφής δέον να είναι 1,00 m.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 1 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 1 του νομοθετικού διατάγματος 205/1974 (ΦΕΚ 363/Α/1974).

 

2. Πρόσθιο όριον ή πρόσθια πλευρά ή πρόσωπον οικοπέδου καλείται η επί της κοινοχρήστου εκτάσεως πλευρά αυτού ήτοι το μεταξύ ταύτης και του οικοπέδου κοινόν όριον.

 

3. Οπίσθιο όριον οικοπέδου καλείται η περισσότερον απέχουσα και αντικειμένη προς το πρόσωπον αυτού οριακή πλευρά, ήτις δύναται να είναι γραμμή ευθεία, καμπύλη ή τεθλασμένη. Εις οικόπεδον τριγωνικού σχήματος έχοντος ως πλευρόν το πρόσωπον αυτού και τις συναντώμενες μεταξύ των πλαγίας δεν υφίσταται οπίσθιο όριον του οικοπέδου.

 

4. Πλάγια όρια ή πλάγιες πλευρές οικοπέδου καλούνται οι οριακές γραμμές του οικοπέδου οι ενούσαι το αντίστοιχα άκρα του προσώπου και του οπισθίου ορίου αυτού, αίτινες δύνανται να είναι γραμμές ευθείες, καμπύλες ή τεθλασμένες. Εν περιπτώσει αμφισβητήσεως ως προς τον χαρακτηρισμό πλευράς ως πλαγίας ή οπίσθιας, αποφαίνεται ή οικεία αρχή.

 

5. Οικόπεδον του οποίου το πρόσωπον είναι γραμμή ευθεία ή τεθλασμένη υπό γωνία εξέχουσα άνω των 135°, καλείται μεσαίο.

 

6. Βάθος οιουδήποτε σημείου του οικοπέδου καλείται το μήκος της από του σημείου τούτου αγομένης καθέτου επί το πρόσωπον του οικοπέδου.

 

7. α) Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου του οποίου αμφότερες οι αρχόμενες από τα άκρα του προσώπου αυτού πλευρές είναι κάθετοι επί το πρόσωπον τούτο, η δε προβολή των λοιπών πλευρών του οικοπέδου επί την γραμμή εφ' ης το πρόσωπον του οικοπέδου είναι ίση προς το μήκος του προσώπου αυτού, καλείται το πηλίκον της διαιρέσεως του εμβαδού του οικοπέδου δια του μήκους του προσώπου αυτού.

 

β) Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου του οποίου αμφότερες οι αρχόμενες από τα άκρα του προσώπου αυτού πλευρές είναι κάθετοι επί το πρόσωπον τούτο, η δε προβολή των λοιπών πλευρών του οικοπέδου επί την γραμμή εφ' ης το πρόσωπον του οικοπέδου είναι μεγαλύτερα του μήκους του προσώπου αυτού καλείται το πηλίκον της διαιρέσεως του τμήματος του εμβαδού του οικοπέδου του περιλαμβανομένου μεταξύ των ως άνω καθέτων πλευρών ή και των επεκτάσεων αυτών δια του μήκους του προσώπου του οικοπέδου.

 

8. α) Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου του οποίου οι αρχόμενες από τα άκρα του προσώπου πλευρές δεν είναι κάθετοι επί το πρόσωπον τούτο, οι δε ακραίες προβάλλουσες τις λοιπές πλευρές του οικοπέδου επί την γραμμή εφ' ης το πρόσωπον αυτού πίπτουν αμφότερες εντός του προσώπου του οικοπέδου, καλείται το πηλίκον της διαιρέσεως του εμβαδού του οικοπέδου δια του μήκους του προσώπου αυτού.

 

Ο ως άνω ορισμός ισχύει και εις περίπτωσιν καθ' ην η μία των αρχομένων από τα άκρα του προσώπου πλευρά είναι κάθετος επ' αυτό.

 

β) Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου του οποίου οι αρχόμενες από τα άκρα του προσώπου πλευρές δεν είναι κάθετοι επί το πρόσωπον τούτο, οι δε ακραίες προβάλλουσες τις λοιπές πλευράς του οικοπέδου επί την γραμμή εφ' ης το πρόσωπον του οικοπέδου πίπτουν αμφότερες εκτός του προσώπου του οικοπέδου και εκατέρωθεν των άκρων αυτού, καλείται το πηλίκον της διαιρέσεως του τμήματος του εμβαδού του οικοπέδου του περιλαμβανομένου μεταξύ των αγομένων από τα άκρα του προσώπου τούτου.

 

Ο αυτός ορισμός ισχύει και εις περίπτωσιν καθ' ην η μία των αρχομένων από τα άκρα του προσώπου πλευρά είναι κάθετος επ' αυτό.

 

γ) Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου του οποίου οι αρχόμενες από τα άκρα του προσώπου πλευρές δεν είναι κάθετοι επί το πρόσωπον τούτο, οι δε ακραίες προβάλλουσες τις λοιπές πλευράς του οικοπέδου επί την γραμμή εφ' ης το πρόσωπον του οικοπέδου πίπτουν η μεν εντός η δε εκτός του μήκους του προσώπου του οικοπέδου, καλείται το πηλίκον της διαιρέσεως του τμήματος του εμβαδού του οικοπέδου του περιλαμβανομένου μεταξύ της προβαλλούσης της πιπτούσης εντός του μήκους του οικοπέδου και της καθέτου της αγομένης επί το πρόσωπον του οικοπέδου εκ του άκρου αυτού του παρά την ετέρα και εκτός του μήκους του προσώπου κείμενη προβάλλουσα δια του μήκους της αποστάσεως των δύο ως άνω γραμμών. Εις περίπτωσιν συμπτώσεως των δύο ως άνω γραμμών, μέσον βάθος του οικοπέδου καλείται το δια του κατωτέρω υπό στοιχείον δ' εδαφίου οριζόμενο.

 

δ) Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου του οποίου η μία ή και αμφότερες οι αρχόμενες από τα άκρα του προσώπου πλευρές δεν είναι κάθετοι επί το πρόσωπον τούτο, οι δε ακραίες προβάλλουσες τις λοιπές πλευράς του οικοπέδου επί την γραμμή εφ' ης το πρόσωπον του οικοπέδου πίπτουν αμφότερες εκτός του μήκους του προσώπου του οικοπέδου και προς το αυτό μέρος του προσώπου τούτου, καλείται το πηλίκον της διαιρέσεως του εμβαδού του οικοπέδου δια του μήκους του προσώπου αυτού. Εν τη περιπτώσει ταύτη το μέσον τούτο βάθος δεν δύναται να είναι μεγαλύτερο της αποστάσεως του πλέον απέχοντος σημείου οιασδήποτε πλευράς του οικοπέδου από της γραμμής εφ' ης το πρόσωπον αυτού.

 

9. Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου έχοντος πρόσωπον γραμμή τεθλασμένη με γωνίας που εξέχουν ή γραμμή καμπύλη εξέχουσα καλείται το άθροισμα του κατά τις διατάξεις των προηγουμένων παραγράφων 7 και 8 οριζομένου μέσου βάθους του τμήματος του οικοπέδου του περιοριζομένου μέχρι της ευθείας γραμμής που ενώνει τα άκρα του προσώπου και έχοντος ταύτη ως πρόσωπον και του πηλίκου της διαιρέσεως του εμβαδού του τμήματος του οικοπέδου του κειμένου έξωθεν της ως άνω ευθείας δια του μήκους ταύτης.

 

10. Μέσον βάθος μεσαίου οικοπέδου έχοντος πρόσωπον γραμμή τεθλασμένη με γωνίας εισέχουσας ή γραμμή καμπύλη εισέχουσα καλείται το υπόλοιπον διαφοράς ης μειωτέο είναι το κατά τις προηγούμενες παραγράφου 7 και 8 οριζόμενο μέσον βάθος του αυτού οικοπέδου του έχοντος ως πρόσωπον την ευθείαν γραμμή που ενώνει τα άκρα του προσώπου αυτού και αφαιρετέο το πηλίκον της διαιρέσεως του εμβαδού της επιφανείας της κειμένης μεταξύ της τεθλασμένης ή καμπύλης γραμμής του προσώπου και της ως άνω ευθείας δια του μήκους ταύτης.

 

11. Μέσον βάθος τριγωνικού οικοπέδου θεωρούνται τα 60% του επί το πρόσωπον αυτού αντιστοιχούντος ύψους του τριγώνου.

 

12. Οικόπεδον θεωρείται γωνιαίο όταν έχει δύο πρόσωπα επί οιωνδήποτε κοινοχρήστων εκτάσεων συναντώμενα υπό γωνία ίση ή μικροτέρα των 135°.

 

13. Οικόπεδον του οποίου το πρόσωπον είναι γραμμή καμπύλη εξέχουσα,οι δε εφαπτόμενες εις τα άκρα του καμπύλου προσώπου συναντώνται υπό γωνία ίση ή μικροτέρα των 135° θεωρείται γωνιαίο.

 

14. Οικόπεδον του οποίου το πρόσωπον είναι γραμμή καμπύλη εισέχουσα ή τεθλασμένη υπό γωνία εισέχουσα, θεωρείται πάντοτε μεσαίο.

 

15. Οικόπεδον θεωρείται δις γωνιαίο ή τρις γωνιαίο κ.ο.κ. εφ' όσον έχει τρία ή τέσσερα κ.ο.κ. πρόσωπα επί κοινοχρήστων εκτάσεων συναντώμενα ανά δύο υπό γωνία εξέχουσα ίση ή μικροτέρα των 135°.

 

16. Μέσον βάθος οιουδήποτε γωνιαίου, δις γωνιαίου, κ.λ.π. οικοπέδου ως προς τι πρόσωπον αυτού καλείται το κατά τις παραγράφους 7, 8, 9, 10 και 11 του παρόντος άρθρου προκύπτον μέσον βάθος, ως προς το υπ' όψιν πρόσωπον, τούτου θεωρουμένου ως μόνου προσώπου του οικοπέδου.

17. Οικόπεδον θεωρείται διαμπερές όταν έχει δύο ή περισσότερα πρόσωπα επί κοινοχρήστων εκτάσεων μη υπολειπόμενα του απαιτουμένου ελαχίστου επιτρεπομένου προσώπου εν τη περιοχή εν ή τούτο κείται και διαιρεί το οικοδομικό τετράγωνον τουλάχιστον εις δύο μέρη.

 

18. Άρτιο οικόπεδον είναι το έχον τουλάχιστον τα υπό των οικείων διατάξεων καθοριζόμενα ως ελάχιστα όρια εμβαδού και διαστάσεων.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η παράγραφος 18 τίθεται όπως αντικαταστάθηκε με την παράγραφο 2 του άρθρου 1 του νομοθετικού διατάγματος 205/1974 (ΦΕΚ 363/Α/1974).

 

19. Όμορα ή συνορεύοντα ή γειτονικά οικόπεδα καλούνται τα έχοντα μεταξύ των κοινή πλαγία ή και οπίσθια πλευρά.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρόν άρθρο καταργήθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 31 του νόμου 1577/1985 (ΦΕΚ 210/Α/1985).

 



Copyright © 2017 TechnoLogismiki. Με την επιφύλαξη παντός δικαιώματος.