|
1. Οι χώροι για την κατασκευή υπέργειων ή και εν μέρει υπόγειων εστεγασμένων χώρων στάθμευσης αυτοκινήτων, σύμφωνα με την παράγραφο 7 του άρθρου 6 του νόμου 960/1979 (ΦΕΚ 194/Α/1979), όπως αυτή προστέθηκε με την παράγραφο 1 του άρθρου 97 του νόμου 1892/1990 (ΦΕΚ 101/Α/1990) και τροποποιήθηκε με την παράγραφο 7 του άρθρου 8 του νόμου 2052/1992 (ΦΕΚ 94/Α/1992) καθορίζονται με βάση πολεοδομικά και κυκλοφοριακά κριτήρια.
2. Στα κριτήρια της προηγούμενης παραγράφου περιλαμβάνονται ιδίως:
α. Οι ανάγκες της περιοχής, όπου το ακίνητο, για χώρους στάθμευσης. Οι θέσεις στάθμευσης που υπάρχουν στην περιοχή, εκτός από το κατάστρωμα των οδών, καθώς και η κυκλοφοριακή φόρτιση της περιοχής.
β. Η δυνατότητα εύρυθμης λειτουργίας του σταθμού σε συνάρτηση με την κυκλοφοριακή κατάσταση της περιοχής, τις χρήσεις γης, τα πλάτη των οδών άμεσης εξυπηρέτησης του σταθμού (είσοδοι - έξοδοι) κ.λ.π.
γ. Η δυνατότητα ασφαλούς και απρόσκοπτης λειτουργίας κτιρίων ειδικών χρήσεων (σχολείων, νοσοκομείων, κλινικών, παιδικών σταθμών κ.λ.π.) καθώς και εγκεκριμένων πεζοδρόμων που ενδεχομένως υπάρχουν στην περιοχή.
δ. Η δυναμικότητα του σταθμού σε σχέση με τις υπάρχουσες ανάγκες της περιοχής.